Bu sitede ne ararsanız var. Yeryüzünde ne kadar insan ararsanız-ki çoğu özünde aynı- evet yanlış duymadınız hepsi burada. Aslında ben de sizin gibi büyük bir merakla açtım baktım ne var diye. Tek bir insan!Tek tip! Hamurunu yoğurmuşlar, pişirmesi size kalmış. İsterseniz keyfe göre kakao, vanilya, tarçın falan da ekleyebiliyorsunuz ama hamurun tadını etkilemiyor bunlar sadece boyar madde. Elinde kocaman çuvaldızıyla dolaşıp, sizi deşmek için fırına atılmayı bekliyorlar. Dilleri tam 2 metre ama piştikçe içeri kaçıyor. Böylece o eleştirel cümleleri ardı ardına kurarken hiç zorluk çekmiyorlar. "Hep bana" ilk öğrendikleri kelime. Anne beni sevsin, baba beni sevsin, bütün oyuncaklar benim olsunla başlayan bir süreç var engellenemeyen. Büyüdükçe arkadaş sadece benim olsun, bütün hediyeler bana gelsin, en çok ben aranıp sorulayım. Sonra beyni biraz daha geliştikçe bu sefer nihayet karşı taraf içinde bir şeyler yapmaya başlarlar. Niye beni arayıp sormuyorsunlar, sen beni hiç anlamıyorsunlar, yaptığın her şey sahte, sen hiç bir şey bilmiyorsunlarla devam eden suçlama teknikleri de yaşla ilerler. Bencillik, ben merkezcilik bu hamurun temel yapı taşı. Kendi yaptığına bakmadan başkalarını suçlamakta ayrılamaz bir bütünü. Bu kadar kör olduktan sonra o iki göz niye var diye merak ediyor insan..İnsan mı dedim? Cidden var mı öyle nev-i şahsına münhasır bir yaratık? Herkes bir fabrika ürünü kadar tıpatıp aynı oysa ki.
Kader seni güldürmüyorsa, espiriyi anlayamadın demektir.
No comments:
Post a Comment